Economics of Mutuality (EοM) & ESG Alphabet Soup

Ο κ. Peter Gasman, Global Leaders Strategy της PwC δήλωσε πριν από λίγες µέρες, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην κυριακάτικη εφηµερίδα «Καθηµερινή», ότι το βιώσιµο εταιρικό ταξίδι όπως και το καθεστώς της υιοθέτησης των οδηγιών και των κανόνων ESG είναι, “µια σούπα από αρτικόλεξα”.

Προς επικύρωση της εν λόγω περιγραφής του κ. P. Gasman, η Ευρωπαϊκή νοµοθεσία απαιτεί από ορισµένες µεγάλες εταιρείες να αποκαλύπτουν πληροφορίες σχετικά µε τον τρόπο λειτουργίας και διαχείρισης των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων τους για να βοηθήσει τους επενδυτές, τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, τους καταναλωτές, τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και άλλους ενδιαφερόµενους φορείς να αξιολογήσουν τη µη χρηµατοοικονοµική απόδοση των µεγάλων εταιρειών και ενθαρρύνει αυτές τις εταιρείες να αναπτύξουν µια υπεύθυνη προσέγγιση στις επιχειρήσεις.

Η Οδηγία 2014/95/EUDirective 2014/95/EU, που ονοµάζεται επίσης οδηγία για τη µη χρηµατοοικονοµική αναφορά (NFRD), θεσπίζει τους κανόνες σχετικά µε τη γνωστοποίηση µη χρηµατοοικονοµικών πληροφοριών σχετικά µε τη διαφοροποίηση από ορισµένες µεγάλες εταιρείες. Αυτή η οδηγία τροποποιεί τη Λογιστική Οδηγία 2013/34/ΕΕ. Στις 21 Απριλίου 2021, η Επιτροπή ενέκρινε πρόταση για µια Οδηγία για την Αναφορά της Εταιρικής Βιωσιµότητας (CSRD), η οποία θα τροποποιούσε τις υφιστάµενες απαιτήσεις αναφοράς του NFRD.

Συνεπώς, πέραν της περιγραφής (Alphabet Soup) του τρέχοντος τοπίου, όπως σημειώνει και η PwC, ταυτόχρονα εξελίσσεται µια ραγδαία κατάσταση όσον αφορά τα πρότυπα ESG, τις µεθόδους και τις απαιτήσεις για τις εκθέσεις των σχετικών δράσεων, κατακλύζοντας τις εταιρείες και τις ρυθµιστικές αρχές από πλήθος ακρωνυµίων και µεθοδολογιών. Ως αποτέλεσµα δηµιουργείται σύγχυση, προκύπτουν σηµαντικές προκλήσεις στη συγκρισιµότητα των εκθέσεων και ἀφθονες ευκαιρίες για greenwashing.

Από την άλλη, µια νέα συµπληρωµατική έκφραση που θέτει απλές και καθηµερινές ερωτήσεις είναι “Τα Οικονοµικά της Αµοιβαιότητας” – The Economics of Mutuality, ένα επιχειρηµατικό µοντέλο που ενσωµατώνει όλα τα χαρακτηιστικά που γνωρίζουµε σήµερα όπως είναι η Βιωσιµότητα, το ESG και το EBITDA.

Το βασικό ερώτηµα που θέτει το (EoM) είναι, “ποιο θα έπρεπε να είναι το σωστό επίπεδο κέρδους;”

Κάποιοι λένε ότι χρειάζονται περισσότερα κέρδη για τη χρηµατοδότηση της ανάπτυξης, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι, εάν είχαµε πάρα πολλά κέρδη, θα αποδυναµώναµε την αλυσίδα εφοδιασµού στην οποία βρισκόµασταν.

• Ποιό είναι το σηµείο αναφοράς; | Γιατί υπάρχει η επιχείρηση; | Ποιός είναι ο σκοπός της;

Γνωρίζουµε ότι η επιχείρηση χρειάζεται χρηµατοοικονοµικό κεφάλαιο, αλλά απαιτεί επίσης και άλλες µορφές κεφαλαίου, όπως ανθρώπινο, κοινωνικό και φυσικό κεφάλαιο.

• Γιατί λοιπόν να µεγιστοποιήσουµε την παραγωγή χρηµατοοικονοµικού κεφαλαίου σε βάρος άλλων;

Γνωρίζουµε ότι η δηµιουργία χρηµατοοικονοµικού κεφαλαίου βασίζεται σε µια σχέση εξουσίας. Τι θα γινόταν όµως αν δοκιµάζαµε ένα σύστηµα όπου η σχέση βασίζεται σε αµοιβαίες σχέσεις; Ένα σύστηµα που διαχειρίζεται περισσότερες από µία µορφές κεφαλαίου και µία µορφή ενδιαφερόµε νω ν µερώ ν π ο υ θα οδηγούσε σε υψηλότερο επίπεδο αποδοτικότητας και απόδοσης;

Ίσως µια πιο ολοκληρωµένη µορφή καπιταλισµού

Το Economics of Mutuality-EoM είναι ένα πολύ πρακτικό επιχειρηµατικό µοντέλο που υιοθετούν οι εταιρείες για να δηµιουργήσουν ενισχυµένη αµοιβαία αξία, θέτοντας το σκοπό στο επίκεντρο. H Mars, η τέταρτη µεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία στις ΗΠΑ, σύµφωνα µε το Forbes, έχει επενδύσει σε µεγάλο βαθµό στη δηµιουργία του EoM και το ίδρυµα έχει ενσωµατωθεί ως µια εντελώς ανεξάρτητη οντότητα, όπως μα ενημερώνει το forum του Oxford Economics of Mutuality.

Το EoM είναι µια οικονοµική και διαχειριστική καινοτοµία διότι πριν από µισό αιώνα, τα έθνη-κράτη ήταν υπερβολικά ισχυρά έναντι των επιχειρήσεων, ενώ σήµερα είναι το αντίθετο. Οι εταιρείες όπως η Apple έχουν κεφαλαιοποίηση αγοράς υψηλότερη από το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν των περισσότερων χωρών της G7. Εταιρείες όπως η Apple, την TESLA, την Google κ.α. δεν είναι πλέον απλώς οικονοµικοί παράγοντες, αλλά και πολιτικοί.  Ωστόσο, δεν είναι καλά προετοιμασμένοι για να χειριστούν την ευθύνη και να επηρεάσουν σε αυτό το µέγεθος που τους αναθέτει η κοινωνία. Αυτή είναι µια πραγµατική αλλαγή πλεον, που άλλαξε δραµατικά την εξίσωση για τη δηµιουργία αξίας.

Υπάρχει µια ενιαία απάντηση στο ερώτηµα, “ποιο θα έπρεπε να είναι το σωστό επίπεδο κέρδους;”

Η απάντηση είναι περισσότερο ως την αρχή ενός ταξιδιού-Glide Path, χρησιµοποιώντας µια νέα ολοκληρωµένη λογιστική µεθοδολογία που επαναπροσδιορίζει το κέρδος, εσωτερικεύοντας για πρώτη φορά θετικές και αρνητικές εξωτερικές επιδράσεις σε µια ενιαία γραµµή που ονοµάζεται αµοιβαίο κέρδος. H έννοια του αµοιβαίου κέρδους είναι µια δίκαιη µέτρηση του πόση αξία έχει δηµιουργήσει ή καταστρέψει µια εταιρεία µε την πάροδο του χρόνου.

Εποµένως, οι εταιρείες χρησιµοποιώντας τέτοια εργαλεία που έχουν περισσότερο παγκόσµιο αποτύπωµα αντί  να βασίζονται απλώς σε ευρωπαϊκές οδηγίες (CSRD κ.λπ.), θα είναι έτοιµες να ενσωµατώσουν οποιαδήποτε νέα οδηγία εκτός από τις ευρωπαϊκές, καθώς υπάρχουν ζητήματα τα οποία έχουµε παρατηρήσει ότι, χωρίς τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Ρωσία, την Ασία, την Αφρική, τον Καναδά και τη Νότια Αµερική, οι ευρωπαϊκές εταιρείες δεν µπορούν να ευθυγραµµιστούν σε αυτό το νέο παγκόσµιο µονοπάτι.