Εάν οι επιχειρήσεις θέλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη την εταιρική βιωσιμότητα, θα πρέπει να προσθέσουν σχετική τεχνογνωσία για τη βιωσιμότητα στα διοικητικά τους συμβούλια και όχι απλώς να έχουν το ESG, “nice to have”.
Την 1η Ιουνίου, 2023 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διεξήγαγε ψηφοφορία στην ολομέλεια σχετικά με την Οδηγία για τη δέουσα επιμέλεια για την εταιρική βιωσιμότητα, νομοθεσία που στοχεύει στην ενίσχυση της βιώσιμης και υπεύθυνης εταιρικής συμπεριφοράς σε όλες τις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας.
Corporate sustainability due diligence (CSDD) https://commission.europa.eu/business-economy-euro/doing-business-eu/corporate-sustainability-due-diligence_en
Η οδηγία θα απαιτήσει από τις εταιρείες να εντοπίσουν και, όπου χρειάζεται, να αποτρέψουν, να τερματίσουν ή έστω να μετριάσουν τις αρνητικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων τους στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το Παγκόσμιο Πλαίσιο Βιοποικιλότητας στο Μόντρεαλ ανακηρύχθηκε διεθνώς ως η «στιγμή του Παρισιού» για τη φύση με σκοπό στο να οδηγήσει τον κόσμο σε μια πιο αρμονική σχέση μεταξύ φύσης, ανθρώπων και οικονομίας. Εάν έχουμε ελπίδα να ζήσουμε μέχρι αυτή τη στιγμή και να εκπληρώσουμε τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, το σχέδιο για το πώς θα πετύχουμε έναν καλύτερο, δικαιότερο και πιο πράσινο κόσμο στο σύντομο χρονικό διάστημα που απομένει, ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τις ενέργειές του.
Ένα βασικό θέμα σε αυτήν την ψηφοφορία είναι εάν τώρα είναι η ώρα να αμφισβητηθεί η παραδοσιακή εστίαση της αίθουσας των διοικητικών συμβουλίων στη δημιουργία πλούτου για τους μετόχους και να επαναπροσανατολιστεί η εστίασή τους ώστε να προσφέρει αξία για όλους τους ενδιαφερόμενους.
Με τους επιστήμονες να προβλέπουν, ότι το κρίσιμο όριο της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας των 1,5°C θα ξεπεραστεί σε μόλις πέντε χρόνια, εξαντλείται ο χρόνος για να αλλάξουμε κατεύθυνση. Έχουν όμως τα διοικητικά συμβούλια τις απαραίτητες δεξιότητες και τεχνογνωσία που απαιτούνται για να ανταποκριθούν σε αυτήν την πρόκληση;
Αυτή θα μπορούσε να είναι μια κρίσιμη στιγμή για να καλυφθεί το χάσμα εταιρικής λογοδοσίας, όσον αφορά τη βιωσιμότητα και όπως έχουν τα πράγματα, η επιχειρηματική δράση παραμένει σε μεγάλο βαθμό εθελοντική. Δεν μπορούμε όμως να διατηρήσουμε αυτόν τον πλανήτη βιώσιμο χωρίς τον ιδιωτικό τομέα.
Στην World Benchmarking Alliance (WBA) & στην JE Consulting Group, αξιολογούμε την εταιρική πρόοδο έναντι των SDG’s. Από την εμπειρία μας γνωρίζουμε, ότι τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών είναι το κλειδί για τη δράση για τη βιωσιμότητα και μόνο με τη διασφάλιση, ότι έχουν τη σωστή γνώση και τεχνογνωσία, μπορεί να καλυφθεί το χάσμα λογοδοσίας και να σημειωθεί πρόοδος.
Οι περισσότερες μεγάλες εταιρείες έχουν θέσει στόχους βιωσιμότητας και πολλές έχουν δεσμευτεί για έναν στόχο καθαρού μηδενικού άνθρακα. Ωστόσο, πολύ λίγες παρέχουν τις απαραίτητες λεπτομέρειες για το πώς θα προχωρήσουν στην επίτευξη αυτών των φιλόδοξων σχεδίων τους. Τα στοιχεία που συνήθως αναφέρουν οι επιχειρήσεις συχνά στερούνται ουσίας.
Ένας σημαντικός λόγος για αυτό είναι το κενό δεξιοτήτων και γνώσεων, ειδικά στις κορυφαίες εκτελεστικές δυνάμεις των εταιρειών.
Αυτό επηρεάζει την κατανόηση και την επακόλουθη ικανότητα της αίθουσας συνεδριάσεων, να αντιμετωπίζει τους περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και διακυβέρνησης κινδύνους (ESG).
Μια πρόσφατη έρευνα από τους ειδικούς επαγγελματικών υπηρεσιών της PwC διαπίστωσε, ότι μόνο το 27% των διοικητικών συμβουλίων κατανοεί πλήρως τους κινδύνους ESG.
Η δική μας έρευνα έδωσε ακόμη χειρότερα ευρήματα. Αξιολογώντας την εταιρική πρόοδο στην προστασία του φυσικού κόσμου, το Nature Benchmark της WBA https://www.worldbenchmarkingalliance.org/publication/nature/ εξέτασε τις δομές διακυβέρνησης 400 από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου. Εξέτασε εάν διαθέτουν συστήματα λογοδοσίας για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης συμπεριλαμβανομένων των φορέων διακυβέρνησης με την κατάλληλη τεχνογνωσία για την κατανόηση των υλικών πιέσεων στη φύση που δημιουργούνται από τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες.
Ενώ σχεδόν το 70% των εταιρειών ανέθεσαν την ευθύνη για τη στρατηγική βιωσιμότητας στο διοικητικό τους συμβούλιο, μόλις το 2% των συμβουλίων διέθετε τη σχετική τεχνογνωσία για τη βιωσιμότητα. Αυτή η έντονη απόκλιση υπογραμμίζει το γεγονός ότι τα διοικητικά συμβούλια αποδέχονται την ευθύνη αειφορίας τους χωρίς να έχουν σαφή κατανόηση του τι συνεπάγεται στην πραγματικότητα.
Τα διοικητικά συμβούλια πρέπει να προσαρμοστούν γρήγορα στον νέο ρόλο τους στη βιωσιμότητα και σε αυτό το πλαίσιο, χρειαζόμαστε απεγνωσμένα μέλη εταιρικού διοικητικού συμβουλίου με βιογραφικά πέρα από τραπεζικά και λογιστικά. Οι εξειδικευμένες επιστημονικές επιτροπές μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην παροχή αξιόπιστων πληροφοριών.
Καθώς οδεύουμε προς μη αναστρέψιμα περιβαλλοντικά σημεία καμπής, ελπίζουμε ότι οι ευρωπαίοι νομοθέτες θα εγκρίνουν το Corporate sustainability due diligence (CSDD) και με νομική εντολή για τα διοικητικά συμβούλια να έχουν καθήκον να επιβλέπουν και να υπογράφουν τις πολιτικές τους δέουσας επιμέλειας. Αυτή η εντολή θα πρέπει να συνοδεύεται από περαιτέρω καθοδήγηση για να διασφαλιστεί η επίδειξη των συμβούλων η σχετική τεχνογνωσία ESG. Αυτός είναι ο τρόπος για να κλείσουμε το χάσμα της εταιρικής λογοδοσίας όσον αφορά τη βιωσιμότητα και να προωθήσουμε τη δράση.
Τώρα είναι η ώρα οι “συσκέψεις” να στραφούν από την παραδοσιακή τους εστίαση στη δημιουργία πλούτου για τους μετόχους τους, προς τη δημιουργία αξίας για όλους τους ενδιαφερόμενους. Εξάλλου, καμία εταιρεία δεν θα ωφεληθεί από έναν ακατοίκητο πλανήτη.
